hoiUtrecht logo mobile
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Cadeautje binnen ons gezin

Wij waren heel blij met de geboorte van Douwe. Wij kennen niet het verdriet dat sommige andere ouders hebben wanneer zij een gehandicapt kind krijgen. Ik geloof dat ieder mens iets goeds in zich heeft. Ik vind het bijzonder dat Douwe juist ons gezin heeft uitgekozen. Het is juist mooi dat wij geen doorsnee gezin zijn. Ik ben daar trots op en we hebben het goed.

Gebruikelijk

Mijn ervaring is dat je in de eerste jaren de minste ondersteuning krijgt. Totdat Douwe een jaar of vijf was heb je te maken met beleidsregels gebruikelijke zorg. Tot die leeftijd is het voor een indicatiesteller lastig om de zorg voor een kind met een beperking te vergelijken met een kind zonder beperking. Want alle kinderen onder de vijf jaar hebben veel verzorging en toezicht nodig.

Het is echt wezenlijk anders dan ‘gebruikelijk’ om een kind als Douwe groot te brengen.

Er wordt al snel gezegd dat het gebruikelijk is, dat het erbij hoort. Je voelt je dan niet begrepen, want het is echt wezenlijk anders dan ‘gebruikelijk’ om een kind als Douwe groot te brengen.

Regie in handen nemen

Ik voelde me lange tijd erg afhankelijk van indicatiestellers en de hulp van anderen. Dat maakte me kwetsbaar. Op een gegeven moment ben ik zelf meer de regie gaan nemen. Als instanties belden, vroeg ik ze om later terug te bellen. Zo had ik meer tijd om mij voor te bereiden en kon ik met goede feiten en argumenten komen. Ik pluis alle regels uit, zodat ik verstand van zaken heb.

Ik pluis alle regels uit, zodat ik verstand van zaken heb.

Bij de zorg voor Douwe hebben wij er bewust voor gekozen om met de inzet van PGB’ers en professionals te werken. De zorg en begeleiding die Douwe nodig heeft is zo structureel, dat we daarbij niet afhankelijk kunnen en willen zijn van de goodwill van anderen.

De stad zit gelukkig vol studenten, die graag iets willen leren en bijverdienen. Mijn tip is: zorg dat je het goed organiseert en zelf – en samen – leuke dingen kunt blijven doen. Dat is nodig voor de basis.

Loslaten in stapjes

Vanaf zijn zesde gaat Douwe naar het logeerhuis. We zijn begonnen met af en toe een nachtje. Nu gaat hij eens in de maand een weekendje. Het geeft ons ruimte als gezin. Met onze meiden gaan we dan iets leuks doen, zoals naar de film of het zwembad. Als Douwe er is, moeten we continu alert zijn. Wij hebben als gezin dan even een ontzorgd weekend.

Hij pakte zijn jas en ging weer mee naar huis alsof hij er maar een dag geweest was.

In 2016 zijn wij voor het eerst zonder Douwe op vakantie gegaan naar Wales. Hij is toen een week naar het logeerhuis gegaan. Daar is durf en moed voor nodig, maar uiteindelijk levert het ook veel op. Na een week haalden wij hem op.

Hij pakte zijn jas en ging weer mee naar huis alsof hij er maar een dag geweest was. Het leren loslaten gaat in stapjes en moet je opbouwen. Na Wales zijn we – zonder Douwe – nog naar Portugal, Thailand en Montenegro geweest. Steeds wat langer. Elk jaar blijft het moeilijk om hem achter te laten, maar het gaat het ook elk jaar net wat makkelijker.

Blijf goed voor jezelf zorgen

Een kind met een handicap is niet erg, wel het geregel eromheen. Het is vaak een strijd om de juiste ondersteuning te krijgen. Je moet praten als brugman. Blijf goed voor jezelf zorgen. Ik zie dat vooral vrouwen zichzelf vaak wegcijferen.

Blijf denken in mogelijkheden.

Blijf denken in mogelijkheden. Ik heb een geloof in mijzelf, dat ik dingen voor elkaar krijg. Dat zit in mijn gedrevenheid en passie. Ik vind het belangrijk om dingen te blijven doen die mij energie geven. Ook als moeder van een gehandicapt kind. Ik heb een uitdagende betaalde baan en een actief sociaal leven. Blijf leuke dingen doen en zorg dat het niet voelt als een (te) zwaar leven.

Volgende
Vorige
Deel
67

Karin en Douwe in 2016


Tips van Karin & Douwe
  • Tip voor studenten: wil je op bijzondere kinderen passen? Schrijf jezelf dan in op Nationale Hulpgids. Zo kun je een mooi zakcentje verdienen en ouders ontlasten.
  • Voor moeders (en vaders) van kinderen met Downsyndroom is er een landelijke, doch besloten Facebookgroep genaamd D-mama’s.
  • Tip voor ouders van kinderen met een beperking: neem je kind mee de straat op, naar de winkel, een restaurant. Zo wordt het straatbeeld ‘inclusiever’ en wordt het normaal dat kinderen met een beperking aan het alledaagse leven meedoen. Kinderen met een beperking willen er net zo goed bijhoren.
  • Tip voor andere ouders: leer je eigen kinderen om mensen met een beperking niet na te wijzen of uit te lachen. Ze zien er misschien wat anders uit, maar zijn verder hetzelfde.
  • Douwe zegt tegen iedereen enthousiast “Hallo!” op straat. Groet hem terug, daar wordt hij heel blij van!
Over Karin & Douwe
Karin Visser woont samen met haar vriend Roy en hun drie kinderen Bo (15), Douwe (12) en Fien (11) in de Bloemenbuurt. Karin werkt bij de gemeente Utrecht en is actief als bestuurslid bij Solgu.

Douwe heeft het syndroom van Down, is slechtziend, heeft ASS-kenmerken (Autisme Spectrum Stoornis) en een laag ontwikkelingsniveau (circa 2,5 jaar). Douwe logeert regelmatig bij Hondsrug van Reinaerde.

Wonen in de bloemenbuurt is heel leuk. Bij veel ondernemers zijn ze vaste klant: de PLUS (Plantage) en de AH, Optiek Miedema, de HEMA, Fam. Van Rijk, Bagel & Beans en het Dikkertje aan de straatweg. Ze kennen Douwe allemaal en gaan leuk met hem om. Hij wordt volledig geaccepteerd; dat is heel fijn om te merken.

Wat is jouw verhaal?

Deel je ervaringen en tips over omgaan met uitdagingen, op een positieve manier. Elke Utrechter mag zijn verhaal delen.

Zelf schrijven
Met begeleidende vragen je verhaal schrijven en insturen.
Ik schrijf mijn eigen verhaal
Interview
Ga (online) in gesprek met een schrijver. Jij vertelt, wij schrijven.
Ik meld me aan voor een interview
Lees de verhalen
Doorzetten en niet opgevenDoorzetten en niet opgeven "We willen graag een goede plek voor Kubo vinden. Wij zien dit als een opdracht die nog niet af is."Gelukkig en rijkGelukkig en rijk "Als kind had ik een zorgeloos en gelukkig leven en net als ieder meisje droomde ik ervan om later prinses te worden."Door mijn handicap help ik nu anderenDoor mijn handicap help ik nu anderen "Het was moeilijk om mijn plekje in de maatschappij te vinden. Daarom voelt het fijn om deze kinderen te kunnen helpen."

Over hoiUtrecht

hoiUtrecht is een podium bestaande uit een bundel, verhalenexposities en herpublicaties.

Met ervaringsverhalen werken wij aan bewustwording. Opdat er ruimte voor participatie in een inclusieve samenleving ontstaat.

Want als je naar talent kijkt, kan iedereen meedoen.

Meer info

  • Initiatief & inspiratie
  • Voor iedereen
  • De kracht van
  • Feiten & cijfers
  • Stichting hoi
  • hoiTeam

Deel je verhaal

  • Aanmelden voor een interview
  • Zelf je verhaal schrijven

Samenwerken

  • Verhalen maken
  • Verhalen publiceren
  • Verhalen exposeren
  • Steun hoiUtrecht

Onze partners

  • Verhalenpartners
  • Mediapartners
  • Financiële partners

Zoeken

  • Verhalen op thema
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Nieuws

  • Nieuwsoverzicht

Schrijf je in voor de nieuwsbrief:

Controleer je mailbox (of spamfolder) om je inschrijving te bevestigen. Voorkom dat de nieuwsbrief in je spamfolder belandt, voeg nieuwsbrief@hoiutrecht.nl toe aan je contacten.

Stichting hoi is een ANBI stichting
© 2021 Alle rechten voorbehouden aan hoiUtrecht en haar hoofdpersonen. hoiUtrecht maakt gebruik van cookies om bezoekersaantallen anoniem bij te houden. Voor meer info zie ons privacybeleid.