Zie en omarm je talent op de arbeidsmarkt

In het dagelijks leven heb ik wisselende ervaringen. Ik heb het gevoel dat ik meer dan vroeger gewoner behandeld word. Ik word gezien als mens, werknemer, consument en gast in plaats van alleen maar een gehandicapte.

Hoe meer mensen met een handicap zichtbaar zijn en worden, hoe inclusiever de samenleving.

Anderzijds zijn er nog altijd wel starende blikken of nare opmerkingen van mensen op straat al is dat veel minder dan vroeger. Ik ben en blijf positief. Hoe meer mensen met een handicap zichtbaar zijn en worden, hoe inclusiever de samenleving. Al is dat nog een lange weg die afgelegd moet worden.

Theorie en praktijk op de arbeidsmarkt

Politiek en uitvoerdersorganisaties maken beleid om een inclusieve arbeidsmarkt te bevorderen. Ik vind dat dit onvoldoende aansluit op de praktijk. Sterker nog, het belemmert de praktijk.

Burgers en ondernemers ondervinden regelmatig de nadelige gevolgen van het beleid dat door politiek en ambtenaren bedacht is. Kijk bijvoorbeeld naar het doelgroepregister voor de Wet banenafspraak en het quotum arbeidsbeperkten.

Er moeten 125.000 extra banen komen voor mensen met een arbeidsbeperking. De ene persoon die blind is telt wel mee, de ander niet. Zij krijgen daardoor ook minder ondersteuning bij werk. Terwijl de arbeidsbeperking hetzelfde is.

Inclusieve arbeidsmarkt

Daarom werk ik aan een inclusieve arbeidsmarkt, waar mensen met een arbeidsbeperking volwaardig onderdeel van zijn. Een arbeidsmarkt waar mensen met en zonder arbeidsbeperking samenwerken. En niet meer apart van elkaar in gescheiden werelden.

Een arbeidsmarkt waar het bij mensen met een arbeidsbeperking niet gaat om wat ze niet, maar juist wel kunnen. Net zoals bij mensen zonder arbeidsbeperking. Wat is jouw talent? Waar ben jij goed in?

Een arbeidsmarkt waar het gaat om wat mensen met een arbeidsbeperking juist wel kunnen.

Via Onbeperkt aan de Slag hebben de afgelopen zes jaar ruim 3.000 mensen met een arbeidsbeperking een baan gevonden. Mijn bijdrage daaraan is dat ik vragen beantwoord over wet- en regelgeving. Ik geef inspiratiesessies voor werkgevers. Ik vertel hoe het systeem mij afschreef als arbeidsongeschikt, maar dat het onterecht is en dat ik succesvol ben in mijn werk.

Beeldvorming

Ik kan grotendeels op een gelijkwaardige manier meedoen. Ik kan mijn leven zo goed als geheel inrichten op de manier zoals ik wil. Waar ik nog ongelijkwaardigheid ervaar, zijn bepaalde sociaal-culturele normen over mensen met een handicap.

Zo worden wij nog regelmatig als ‘kwetsbare mensen’ of ‘invaliden’ bestempeld: we moeten die zielige invaliden goed verzorgen. Vanuit de lange zorgtraditie in Nederland is dat verklaarbaar, maar ongewenst.

Ik ben Nico, mens, gehandicapt, maar tot veel in staat.

Ik ben Nico, mens, gehandicapt, maar tot veel in staat. Het zorg-denken ‘mensen met een handicap zijn niet gezond’, komt ook terug in bewoordingen van mensen. Bijvoorbeeld jij bent zo succesvol, ik zie jou helemaal niet als gehandicapt.

Aardig bedoeld, maar in wezen wordt hiermee gezegd: mensen met een handicap kunnen niet succesvol zijn. En succesvolle mensen hebben geen handicap. Ook dat is verkeerde beeldvorming. Mensen met een handicap worden nog vaak als goed doel gezien. Terwijl mensen met een handicap gewoon mens, partner, kind, ouder, sporter, consument, werknemer, ondernemer of bijvoorbeeld muziekliefhebber zijn.

Successen

Ik doe mijn best om dat uit te dragen en te vertellen over wie ik ben als mens. Mijn ervaringen in het leven en mijn ambities. En mijn successen, niet ondanks mijn handicap maar juist dankzij mijn handicap. Zo heb ik drie keer de Paralympische Spelen bereikt als tafeltennisser. Hiervoor heb ik hard moeten trainen en doorzetten. Mijn handicap heeft mijn karakter positief beïnvloed.

Ik zie mijn handicap dan ook niet als afwijking of stoornis, maar gewoon als een van mijn vele persoonlijke eigenschappen.

En zo heeft iedereen wel iets waar diegene goed in is. Mensen zonder handicap en mensen met een handicap. We zijn immers allemaal mens. Ik zie mijn handicap dan ook niet als afwijking of stoornis, maar gewoon als een van mijn vele persoonlijke eigenschappen. Door dit uit te dragen hoop ik bij te dragen aan positievere beeldvorming over mensen met een handicap.