hoiUtrecht logo mobile
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Sporten is mijn uitlaatklep

Ilse van de Burgwal

Als ik iets heb geleerd, is het wel dat je wat van het leven moet maken. Ongeacht wat je hebt meegemaakt. Ongeacht jouw situatie. Je hebt er zelf invloed op.

Ik was elf jaar toen ik op de fiets naar een vriendinnetje ging. Haar broertje kwam op een speelgoedtractor naar buiten en reed per ongeluk tegen mijn fiets aan. Daardoor ben ik onderuitgegaan. Het leek heel onschuldig, maar de volgende dag begonnen de rugklachten. Ze werden steeds erger.

Jaren heb ik te horen gekregen dat het tussen mijn oren zat.

Ook kreeg ik uitvalsverschijnselen in mijn benen. Mijn huisarts dacht: een meisje van deze leeftijd kan nooit zoveel rugklachten hebben. Jaren heb ik te horen gekregen dat het tussen mijn oren zat. Nooit was er een reden om me door te sturen naar het ziekenhuis.

Serieus probleem

Ik lag ongeveer drie weken op bed en kon één week naar school. Zo zag mijn jeugd eruit. Het was pittig. Uiteindelijk werd ik, toen ik een jaar of zestien was, door mijn nieuwe huisarts toch doorverwezen. Mijn onderste tussenwervelschijf bleek kapot te zijn. Mijn botten stonden daardoor op elkaar en zenuwen zaten bekneld. Een serieus probleem.

Mijn onderrug is uiteindelijk vastgezet in Duitsland, waarna ik lang heb gerevalideerd in Doorn. Ik was achttien toen ik daaruit kwam. Alle leuke dingen kon ik weer doen. Ik kon naar stage, naar school zonder afwezigheid en stappen met vrienden zonder pijn.

Ik kon naar stage, naar school zonder afwezigheid en stappen met vrienden zonder pijn.

Dat duurde ongeveer een half jaar. Totdat ik op een dag naar stage ging. Terwijl ik met mijn fiets stond te wachten tot ik kon oversteken, ben ik frontaal door een auto aangereden. Ik werd wakker in het ziekenhuis. De boodschap was dat ik heel veel geluk had gehad dat ik het had overleefd.

Hoe ik eruit zou komen? Of ik ooit weer kon lopen en werken? Niemand wist het. Opnieuw begon ik aan een revalidatietraject. Uiteindelijk ben ik twee jaar bezig geweest om mijn leven weer op de rit te krijgen. Lopen kan ik niet meer. Ik heb het geluk dat ik in huis nog kleine stukjes op krukken kan lopen, maar verder ben ik rolstoel gebonden.

Balans

Als ik het vertel, klinkt het altijd heel heftig. Toch ervaar ik het nooit zo. Natuurlijk, het begin is zwaar. Ik heb echt moeten ervaren wat kon en wat niet. Ging grenzen over, kijken hoe ver ik kon gaan.

De pijn ging met pieken en dalen. Dat was echt een zoektocht. Toch begon ik er op een gegeven moment mijn draai in te vinden. Wist ik mijn leven erop in te richten. Nog steeds heb ik altijd pijn, maar ik heb een balans gevonden.

Badminton

Wat echt heeft bijgedragen aan de acceptatie van mijn beperking, is sporten. Dit gaf me een uitlaatklep en zorgde ervoor dat ik fitter werd. Sporten is de grootste winst geweest. Voordat mijn rugklachten begonnen, heb ik twee jaar staand badminton gespeeld.

Wat echt heeft bijgedragen aan de acceptatie van mijn beperking, is sporten.

Na het ongeluk besloot ik op zoek te gaan naar een sport die ik leuk vond. Ik kwam toch weer uit bij badminton. Dat was gek, want in mijn hoofd wist ik nog hoe het was om staand te spelen. Ineens moest ik dat in een rolstoel doen. Heel erg wennen. Toch vond ik de sport zó leuk, dat het de moeite waard was. Ik bleek er nog talent voor te hebben ook.

Bondscoach

Ik werd uiteindelijk wereldkampioen en meervoudig Europees en Nederlands kampioen rolstoelbadminton. Waanzinnig. Nog steeds speel ik badminton, maar sinds een aantal jaar wel op een lager pitje. Momenteel geef ik vooral training. Ik ben bondscoach van het Nederlands para-badmintonteam. Een hele toffe functie.

Het is zó gaaf als je het beste uit iemand kunt halen. Ik weet hoe het is om aan de top te komen. Ik kan daarom veel vertellen vanuit eigen ervaring. Wat ik ook leuk vind, is dat we verschillende klassen hebben. Een categorie met rolstoel, kleine mensen, beenprotheses en meer. Geen programma is standaard. Alles is maatwerk, gericht op ieders beperking.

Geen dag hetzelfde

Ook in mijn eigen praktijk help ik als coach jongeren met een beperking. Ik zie hier vaak dat jongeren graag zelfstandiger zouden willen worden, maar dat lastig vinden. We kijken dan waar ze tegenaan lopen, wie ze zijn, waar ze voor staan en hoe ze kunnen omgaan met bepaalde situaties.

Beperkt voel ik me absoluut niet.

Soms gaat het meer over focus, andere keren over grenzen. Die diversiteit maakt het ontzettend leuk. Geen dag is hetzelfde. Daar word ik blij van.

Beperkt voel ik me absoluut niet. Ik doe alles wat ik leuk vind. Ik reis als bondscoach de hele wereld over. Was afgelopen zomer zelfs in Tokio. Ik heb een eigen bedrijf, mag mensen helpen. Nee, ik laat me echt niet door mijn beperking tegenhouden.

Vorige
Deel
2
Ilse van de Burgwal

Ilse van de Burgwal is coach van het Nederlands para-badmintonteam


Tips van Ilse
  • Het belangrijkste is om altijd iets moois uit je dag te halen. Hoe zwaar een dag ook is. Kijk naar de mooie dingen die er zijn. Al is het maar de zon die schijnt.
  • Jij hebt de regie over je eigen leven en bepaalt zelf wat je doet. Het zou mooi zijn als mensen met een beperking zich veel minder zouden laten leiden door wat de buitenwereld vindt. Reacties van anderen zouden niet moeten uitmaken.
  • Als je zelf geen moeite hebt met je beperking, zien anderen die ook niet.
Over Ilse
Wil je meer weten of in contact komen met Ilse? Klik dan op de linkjes:

Ilse is 38 jaar en woont in Woudenberg. Ze deed de opleiding Grafisch Intermediair, maar gooide het later over een hele andere boeg. Ze heeft inmiddels haar eigen trainings- en coachingspraktijk voor persoonlijke ontwikkeling. Hier helpt ze vooral jongeren met een beperking.

Daarnaast is training geven aan het Nederlands para-badmintonteam een groot onderdeel van haar leven. Inmiddels heeft ze naast rolstoelbadminton zelf ook rolstoeltennis opgepakt. Ze vond het namelijk belangrijk om er een sport naast te gaan doen waarin ze niet per definitie de beste is.

Wat is jouw verhaal?

Deel je ervaringen en tips over omgaan met uitdagingen, op een positieve manier. Elke Utrechter mag zijn verhaal delen.

Zelf schrijven
Met begeleidende vragen je verhaal schrijven en insturen.
Ik schrijf mijn eigen verhaal
Interview
Ga (online) in gesprek met een schrijver. Jij vertelt, wij schrijven.
Ik meld me aan voor een interview
Lees de verhalen
Ik heb een heel nieuw leven gekregenIk heb een heel nieuw leven gekregen "De beste dag van mijn leven was toen ik hoorde dat ik de ziekte van Lyme had. Ik was ziek en er kon iets aan gedaan…De liefde blijftDe liefde blijft "Ik kon het niet laten om het lief te hebben, dat kleine guppie in mijn buik. Iedere keer weer opnieuw een wonder."Er schijnt altijd ergens een beetje lichtEr schijnt altijd ergens een beetje licht "Muziek maken houdt mij op de been. Een van mijn laatste concerten stond in het teken van licht."

Over hoiUtrecht

hoiUtrecht is een podium bestaande uit een bundel, verhalenexposities en herpublicaties.

Met ervaringsverhalen werken wij aan bewustwording. Opdat er ruimte voor participatie in een inclusieve samenleving ontstaat.

Want als je naar talent kijkt, kan iedereen meedoen.

Meer info

  • Initiatief & inspiratie
  • Voor iedereen
  • De kracht van
  • Feiten & cijfers
  • Stichting hoi
  • hoiTeam

Deel je verhaal

  • Aanmelden voor een interview
  • Zelf je verhaal schrijven

Samenwerken

  • Verhalen maken
  • Verhalen publiceren
  • Verhalen exposeren
  • Steun hoiUtrecht

Onze partners

  • Verhalenpartners
  • Mediapartners
  • Financiële partners

Zoeken

  • Verhalen op thema
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Nieuws

  • Nieuwsoverzicht

Schrijf je in voor de nieuwsbrief:

Controleer je mailbox (of spamfolder) om je inschrijving te bevestigen. Voorkom dat de nieuwsbrief in je spamfolder belandt, voeg nieuwsbrief@hoiutrecht.nl toe aan je contacten.

Stichting hoi is een ANBI stichting
© 2021 Alle rechten voorbehouden aan hoiUtrecht en haar hoofdpersonen. hoiUtrecht maakt gebruik van cookies om bezoekersaantallen anoniem bij te houden. Voor meer info zie ons privacybeleid.