Koffie met een lach en verbinding
Op de laatste ochtend van Buurtcamping Noordse Park, buiten in de zon, zit Ramona op een bankje. Naast de Leger des Heils bus, waar op dat moment de kledingruil plaats vindt. Blote voeten in het gras, lachende kinderen, een muziekje op de achtergrond, de zon die schijnt. Kortom: ze geniet.
Afgelopen jaar
Het afgelopen jaar is er veel veranderd in mijn leven, in positieve zin. Ik doe vrijwilligerswerk bij het buurthuis. Bij Bosshardt van het Leger des Heils ben ik sinds een aantal maanden huismeester. Ik verzorg onder andere de externe verhuur en diverse werkzaamheden.
Koffie
Vanaf mijn twaalfde werkte ik en de vele ervaring in de horeca komt op de Buurtcamping van pas. Voor dag en dauw, als de camping nog slaapt, sta ik op om koffie te zetten voor de langzaamaan wakker wordende campinggasten. Ik doe dat vanuit de Leger des Heils bus, die dienst doet als mobiele kledingwinkel. ’s Nachts slaap ik in de bus. Ik heb een matje uitgerold in het gangpad. Zo ben ik er ’s ochtends vroeg weer bij.
Een helpende hand bij het maken van het ontbijt, opruimen, luisteren naar verhalen van campingbezoekers, aandacht voor de kinderen.
Een dankbare taak, want wat is kamperen zonder koffie? Samen met mijn collega’s van het Leger des Heils verzorgen we de koffie met veel enthousiasme en aandacht. Maar dat niet alleen, een helpende hand bij het maken van het ontbijt, opruimen, luisteren naar verhalen van campingbezoekers, aandacht voor de kinderen. Niets is te veel en die energie werkt aanstekelijk.
Waardering
Ik vind de Buurtcamping bijzonder omdat ik hier waardering krijg voor wat ik doe. Vanaf het eerste moment dat ik hier ben. Gelukkig zien en waarderen ook anderen wat ik doe en de fijne manier waarop.
Positieve kracht
Een aantal jaar geleden ging het een stuk minder goed met me. Toen ik werd ontslagen bij een winkel, vanwege een dubbele hernia en bacteriële infectie, kwam ik thuis op bed te liggen. Wekenlang kwam ik niet buiten en dronk ik 15 tot 18 bier per dag. Om de eenzaamheid en de pijn te verdoven. De politie kwam kijken wat er aan de hand was.
Ik ben er erg van geschrokken dat het zo snel, zo slecht kan gaan.
Ik gun niemand om zich zo te voelen als ik me toen voelde. Ik had niks aan eigenwaarde meer, kende helemaal niemand. Geen mens vroeg aan mij hoe het ging. Ik ben er erg van geschrokken dat het zo snel, zo slecht kan gaan. Ik heb hard gewerkt om te zijn waar ik nu ben. Ik zet die ervaring graag in als positieve kracht en helpend voor anderen.
Ervaringsdeskundige
Als ervaringsdeskundige ga ik mee met Buurtteams. Bij mensen thuis op bezoek die er net zo aan toe zijn als ik was. Ik doe het eigenlijk uit dankbaarheid omdat deze mensen er ook voor mij waren. Maar het werkt ook andersom hè? Door bij deze families te horen ben ik zelf ook niet eenzaam meer.
Ik doe dat eigenlijk uit dankbaarheid omdat deze mensen er ook voor mij waren.
Daarnaast ben ik nu vrijwilliger bij Stichting Doen & Laten, in buurthuis Bij Bosshardt van het Leger des Heils en bij De Haven, een soort kerk met allerlei activiteiten. Ik ben gastvrouw of ga mee met de ambulante hulpverlening. Mijn wens is om de verschillende organisaties waarvoor ik werk kan helpen om zich te verbinden en meer samen te laten werken.
Op de Buurtcamping
Terug op de Buurtcamping. Aan Ramona zelf zal het niet liggen, samen werken met haar is een feestje op de vroege ochtend en doet je glimlachen. En aan de mensen en kinderen om haar heen te zien weet ze ook hen te verbinden door er te zijn en voor een goede sfeer te zorgen. En de koffie natuurlijk!
