hoiUtrecht logo mobile
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Buitenspelen

hoiUtrecht Carla buitenspelen

Onze zevenjarige dochter kan zichzelf moeilijk vermaken binnenshuis. Buiten vermaakt ze zich daarentegen opperbest. Zeker in het weekend – voor haar een lange periode zonder gestructureerde activiteiten – zijn we vaak buiten te vinden.

Gelukkig wonen we in een heerlijk wijkje dat barst van de speeltuintjes. En langzaamaan kunnen we ons in bijna elke speeltuin vermaken, want naast lopen en fietsen op een driewieler heeft ze onlangs ook leren schommelen op een gewone schommel. Wat een geluk dat geeft, is moeilijk uit te leggen. Ineens kan ze overal (mee)spelen!

Bijzondere kinderen

Buitenspelen levert ook vaak leuke gesprekken op. Zo vroeg een jongetje laatst: “Is ze helemaal praatloos?”. Prachtig verwoord en een mooie kans om een beetje uit te kunnen leggen en te horen hoe andere kinderen onze dochter zien. Ik merk hoe belangrijk het is dat ‘gewone’ en ‘bijzondere’ kinderen elkaar tegenkomen in de wijk.

Dit weekend was het weer erg wisselvallig en zo dus ook het humeur van ons dametje. ‘s Middags ging de zon gelukkig schijnen. In één van de speeltuintjes treffen we een gezin met twee kinderen dat ik nog niet eerder ben tegengekomen. We groeten elkaar. Hun oudste is lekker aan het spelen en de jongste zit lief in de wagen.

Ik denk te zien dat er iets bijzonders is met dit kindje. Via onze peuters raken de moeder en ik wat aan de praat, maar over onze bijzondere kinderen praten komt er niet van. Het is duidelijk dat onze dochter niet praat en verstandelijk beperkt is. Ik hoor tussen neus en lippen door ook wel dat er twijfels zijn over de mogelijkheden van hun jongste. Maar het gesprek gaat over de spelende peuters. Na een tijdje gaan we verder en zeggen we weer vriendelijk gedag.

Twijfels

Eenmaal thuis vraag ik me af wat me tegenhield om meer naar het kindje te vragen, terwijl ik het zelf juist waardeer als anderen mij naar mijn dochter vragen. Ik denk dat ik me niet met hun kind wilde ‘bemoeien’ alleen omdat ik toevallig zelf een zorgintensief – maar verder ongetwijfeld totaal ander – kind heb. Daarnaast speelt mee dat ik niet weet hoe zij mijn dochter zien.

Wij kijken vol trots en blijdschap naar haar als ze buiten speelt. Ze heeft de afgelopen jaren enorme stappen gezet.

Wij kijken vol trots en blijdschap naar haar als ze buiten speelt. Ze heeft de afgelopen jaren enorme stappen gezet. Maar voor die andere ouders is ze misschien nog een schrikbeeld. Hun kind zal toch niet zo worden? Of zien ze al vooral wat ons meisje wél kan? Grenzen verleggen gaat niet op een vastgesteld tempo.

Verwachtingen bijstellen

Toen onze baby van een paar weken oud slechthorend bleek te zijn, dachten we letterlijk “als ze zich verder gewoon ontwikkelt, is dat geen ramp”. Ze ontwikkelde zich verre van gewoon maar daar groeiden we in mee en verwachtingen werden bijgesteld. Het is nog steeds geen ramp.

Nu vind ik dat het heel goed gaat met mijn dochter, maar als ik die eerste periode een zevenjarig jarig kind als zij had gezien, was dat misschien nog wel een angst geweest. Natuurlijk kan ik dit achteraf niet meer terughalen en ik kan dit zeker niet voor anderen invullen. Het maakte wel dat ik blijkbaar niet zomaar een gesprek aanging met ouders die misschien aan het begin staan van een reis in zorgland.

Voornemen

Ik neem mezelf voor om de volgende keer dat ik dit (of een ander) gezin tegenkom, meer interesse te tonen. In gesprek gaan met buurtgenoten is een kleine moeite, ik merk vanzelf of ze ervoor open staan of niet. Wie weet wat het oplevert. En ondertussen spelen de kinderen lekker verder.

In gesprek gaan met buurtgenoten is een kleine moeite, ik merk vanzelf of ze ervoor open staan of niet.

Volgende
Vorige
Deel
27
hoiUtrecht Carla buitenspelen

Carla samen met haar dochter in de speeltuin


Tips van Carla
  • Ga naar buiten! Dat is goed voor iedereen, ook als je kind misschien (nog) niet mee kan spelen.
  • Zorgt de opzet van de speeltuinen in de buurt ervoor dat jouw kind niet kan meedoen? Misschien kunnen we samen de speeltuinbende naar Utrecht krijgen?!
  • Speeltuinen zijn ideale plekken voor je kind en voor jou om kinderen en ouders uit de buurt te ontmoeten, als je die door de beperking van je kind niet treft op een kinderdagverblijf of school in de buurt.
Over Carla
Wil je meer weten of in contact komen met Carla? Klik dan op de linkjes:

Carla woont samen met haar man en hun drie kinderen (9, 7 en 2 jaar oud) in Leidsche Rijn. Sinds kort weten ze dat de diverse beperkingen van hun dochter Marit veroorzaakt worden door het Kleefstra syndroom.

Marit gaat naar de Rafaelschool (school voor Zeer Moeilijk Lerende Kinderen) in Kanaleneiland en maakt daar ook gebruik van de speciale buitenschoolse opvang via Vriendjes.

Carla werkt parttime in het St. Antonius ziekenhuis en is als vrijwilliger onder andere actief in het bestuur van VGnetwerken, een landelijke vereniging die ouders van kinderen met zeldzame genetische afwijkingen met elkaar verbindt.

Wat is jouw verhaal?

Deel je ervaringen en tips over omgaan met uitdagingen, op een positieve manier. Elke Utrechter mag zijn verhaal delen.

Zelf schrijven
Met begeleidende vragen je verhaal schrijven en insturen.
Ik schrijf mijn eigen verhaal
Interview
Ga (online) in gesprek met een schrijver. Jij vertelt, wij schrijven.
Ik meld me aan voor een interview
Lees de verhalen
Doorzetten en niet opgevenDoorzetten en niet opgeven "We willen graag een goede plek voor Kubo vinden. Wij zien dit als een opdracht die nog niet af is."Laat de armoe de pest maar krijgenLaat de armoe de pest maar krijgen "Als je eenmaal in gesprek raakt over eenzaamheid dan komen de verhalen.CroissantjesCroissantjes "Het begon met een groepje meiden dat graag croissantjes wilde bakken. Nu is het een vaste groep."

Over hoiUtrecht

hoiUtrecht is een podium bestaande uit een bundel, verhalenexposities en herpublicaties.

Met ervaringsverhalen werken wij aan bewustwording. Opdat er ruimte voor participatie in een inclusieve samenleving ontstaat.

Want als je naar talent kijkt, kan iedereen meedoen.

Meer info

  • Initiatief & inspiratie
  • Voor iedereen
  • De kracht van
  • Feiten & cijfers
  • Stichting hoi
  • hoiTeam

Deel je verhaal

  • Aanmelden voor een interview
  • Zelf je verhaal schrijven

Samenwerken

  • Verhalen maken
  • Verhalen publiceren
  • Verhalen exposeren
  • Steun hoiUtrecht

Onze partners

  • Verhalenpartners
  • Mediapartners
  • Financiële partners

Zoeken

  • Verhalen op thema
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Nieuws

  • Nieuwsoverzicht

Schrijf je in voor de nieuwsbrief:

Controleer je mailbox (of spamfolder) om je inschrijving te bevestigen. Voorkom dat de nieuwsbrief in je spamfolder belandt, voeg nieuwsbrief@hoiutrecht.nl toe aan je contacten.

Stichting hoi is een ANBI stichting
© 2021 Alle rechten voorbehouden aan hoiUtrecht en haar hoofdpersonen. hoiUtrecht maakt gebruik van cookies om bezoekersaantallen anoniem bij te houden. Voor meer info zie ons privacybeleid.