Bosbrand

Het voelde alsof er een bosbrand in mij gewoed had. En het was mijn moeder die de enig juiste opmerking maakte: na een bosbrand ontstaat vruchtbare grond. Ik zat toen op de gesloten afdeling en de situatie was klote. Behalve zo’n opmerking is eigenlijk alles klote als je opgenomen bent.

Na een bosbrand ontstaat vruchtbare grond.

Ik was bijna 27 toen het gebeurde. Voordat ik merkte dat het echt mis was, was het gebeurd. Op een ochtend, na een doorwaakte nacht, kreeg ik een enorme angstaanval. Dat was echt heel eng. Vervolgens gingen mijn gedachten zó snel dat ik ineens overal de betekenis van inzag. Het was overweldigend, ik kwam in een andere dimensie terecht. Een soort droomtoestand.

Binnentuin

Ik ben instanties gaan bellen. Ze zeiden: “Als jij dénkt dat je schizofreen wordt, dan ben je het waarschijnlijk niet.” Een week later pas werd ik vrijwillig opgenomen en ging ik van de chique Japanse binnentuin van het hoofdkantoor van de Bank naar het benauwde binnenpleintje tussen de verschillende psychiatrische afdelingen in het UMC Utrecht.

De conclusie werd getrokken: ja inderdaad, psychotisch. Ze stelden stemmingsproblematiek vast en ik werd getrakteerd op een diagnose. In de DSM* heet dat een bipolaire stoornis. Ik weet nog dat ik voor mijn diagnose dacht, ik ben liever dood dan schizofreen. Ik dacht dat – omdat schizofrenie stelselmatig bestempeld wordt als ernstige genetische hersenafwijking – je daar eigenlijk niet meer van kunt genezen. Ik verloor alle hoop.

Ecosysteem

En zo fikte mijn bos, dat 26 jaar lang gegroeid had, in één keer af. Bomen, planten, dieren, het hele ecosysteem ging eraan. En ik had een mooi bos. Met mijn baan bij de bank, mijn auto, mijn huis en mijn geliefde. Ik voelde in mijn hele lijf; het leven dat ik ken is weg. Met de grond gelijk gemaakt. Ik zat op de smeulende puinhopen van mijn leven.

Bomen, planten, dieren, het hele ecosysteem ging eraan. Ik zat op de smeulende puinhopen van mijn leven.

Achteraf gezien smeulden er wel al jaren veenbrandjes (lees: verwaarloosde emoties) in mij. Maar ik stopte ze weg. Zoals je een strandbal onder water duwt, zo is het ook met emoties in het leven. Hoe dieper je ze wegduwt, des te groter is de kracht waarmee ze weer boven komen.

Hoop

Mijn moeder dwong me met haar opmerking tot nadenken. Tegelijkertijd gaf ze het antwoord. Onder de grond zitten alle wortels nog. En mijn grond bleek vruchtbaar want mijn nieuwe carrière heeft zich in drie á vier jaar ontwikkeld. Ik beleef spannendere en mooiere dingen dan in de zeven jaren dat ik bij de bank werkte.

Ik had een mooi bos en onder de grond zitten alle wortels nog.

Zo was ik september 2015 dagvoorzitter van een FACT-congres* in het muziekgebouw aan het IJ. Er waren 700 man in de zaal. Ook liep ik met het team van Astare Groningen de Social Run. En ik ben bijvoorbeeld naar New York geweest, en naar Roemenië, Oslo en België. Allemaal om trainingen en lezingen te geven.

Dus het is echt een nieuw begin geweest. In Amerika zeggen ze: “What doesn’t kill you makes you stronger.” Ik ken overigens iemand die heel groot ‘fuck it’ op zijn arm heeft laten tatoeëren. Hij zei me: “Dat is mijn motto.” Ik antwoordde: “Mijn motto luidt anders maar komt op hetzelfde neer. Mijn motto is: ik ga ervan uit dat alles uiteindelijk goed komt.”

Mijn motto is: ik ga ervan uit dat alles uiteindelijk goed komt.

* Uitleg begrippen: