Een nieuwe start

Toen ik in Overvecht kwam wonen vertelde iemand me over buurthuis de Boog, en de kookploeg van de Rode Loper. Of het niks voor mij was om eens per week samen te koken en eten. En zo in contact met mensen te komen. Nu ga ik er elke dinsdag heen. Iedereen betaalt €3,50 en wie kookt hoeft niet af te wassen.

Vriendin

Bij de Boog ben ik mijn vriendin Annelies ook tegengekomen. Ik vind het fijn om met iemand samen te zijn en met Annelies helemaal. Ze is bijna altijd vrolijk en we hebben nooit ruzie. Hooguit eens een woordenwisseling en dan is het vijf minuten later weer over. Ik heb van haar een hoop dingen geleerd ook.

Ik vind het fijn om met iemand samen te zijn en met Annelies helemaal. Ik heb van haar een hoop dingen geleerd.

Als ik iets in slecht Nederlands zeg dan word ik door haar gecorrigeerd. Dan zeg ik; ik leg op bed. Dan zegt zij; het is ik lig op bed. Schrijven vind ik ook lastig, Annelies verbetert altijd mijn schrijfsels, die ik vervolgens dan weer overschrijf. Taaldingen, daar ben ik niet goed in.

Cityside

Ik hou van voetbal en heb bij verschillende Utrechtse clubs gespeeld. Via een kennis (die ik heel goed kon) ben ik bij FC Utrecht beland. De eerste zes weken zat ik bij de parkeerdienst, daarna werd ik al snel steward voor de thuiswedstrijden. Ik had ook al ervaring met kaartcontrole bij andere clubs. Bij FC Utrecht zagen ze hoe ik met de mensen om ging. Dat ik echt met ze kon praten, een babbeltje maken, op een goede manier.

Bij FC Utrecht zagen ze hoe ik met de mensen om ging. Dat ik echt met ze kon praten, een babbeltje maken, op een goede manier.

En eenmaal steward werd ik stap voor stap opgeleid. Hoe ik met een portofoon moest omgaan, wie ik moest roepen als er iets was. Nu ben ik poortleider bij de ingang van de cityside van het stadion. Ik ben er vooral voor het overzicht. Ik heb vier mannen en een vrouw bij me die de supporters fouilleren en hun kaarten controleren.

In het vak waar ik sta zie ik altijd veel bekenden. Ik maak graag een babbeltje, en soms krijg ik wel eens wat snoep. Of een bekertje cola. Ik vind het leuk om te doen, en we krijgen per wedstrijd ook een klein bedrag plus een kaartje voor de volgende thuiswedstrijd. Die kan je aan iemand weggeven.

Held

Door de week werk ik als postbode in Overvecht. Ik doe het nu iets langer dan drie jaar en ik vind het leuk. Ik heb onderweg mooie gesprekken, vooral als het mooi weer is. Ik krijg ook wel eens wat te drinken aangeboden. En bij Buurthuis de Bram zeggen ze altijd: “Moet je een bakkie koffie?”

Ik heb de spin gevangen en heb hem buiten op het grasveldje weer vrij gelaten. Ze was heel dankbaar, en ik was even de held.

Je maakt leuke dingen mee als postbode. Op een ochtend kwam een vrouw in haar ochtendjas naar buiten. Ze zei: “Postbode, zou je me kunnen helpen, er zit één zo’n grote zwarte joekel van een spin in mijn slaapkamer.” Dus ik mee.

Ik kreeg een glas, we gingen naar boven, en daar zat de spin, halverwege de muur. Ze was echt bang, ze liep snel weer naar beneden en liet me daar alleen. Ik heb de spin gevangen en heb hem buiten op het grasveldje weer vrij gelaten. Ze was heel dankbaar, en ik was even de held.