hoiUtrecht logo mobile
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
  • Verhalenbundel
  • Exposities
  • Publicaties
  • Deel je verhaal
  • Samenwerken
  • Steun
  • Nieuws
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Zoektocht naar nieuw evenwicht

Suzanne van den Bercken

In 2019 stopte ik met werken. Mijn energie was op. Werken ging niet meer en hobby’s kostten te veel energie. Wat voor verschil kon ik nog maken? Het leven leek zinloos. De zoektocht naar een nieuw evenwicht en nieuwe zingeving begon.

Het was een moeilijk besluit. Ik hield van mijn werk, maar het vroeg zoveel, dat ik niet meer kon genieten van mijn gezin. Ik kwam thuis te zitten met ernstige uitputtingsklachten door ME/CVS.

Zin in het leven

Ik ben doodmoe. Uitgeput is een betere omschrijving, maar het klinkt zo hopeloos. Ik voel me een muurbloempje en mis actie en avontuur in mijn leven. Ik worstel met het idee dat ik op mijn 41ste niet meer die ondernemende vrouw kan zijn, die ik was en graag zou willen blijven.

Lange tijd heb ik de signalen van mijn lijf en vooral mijn gevoelens over het verlies van zicht en energie genegeerd.

Ik ben weliswaar blind en heb een onzichtbare ziekte, maar ik heb zin in het leven. Lange tijd heb ik de signalen van mijn lijf en vooral mijn gevoelens over het verlies van zicht en energie genegeerd. Dat kon niet langer.

Delen doet helen

Ik praatte nooit over mijn beperkingen. Mijn credo was: niet mauwen maar bouwen. Ik ontdekte hoe waardevol en helend het delen van verdriet en pijn kan zijn. In 2001 deed ik mee aan het tv-programma Je Zal Het Maar Hebben. Net voor de opnamedag verloor ik nagenoeg alle zicht dat ik nog had. The show must go on. Dus ik zei niet af. Het was een bijzondere draaidag met goeie grappen en heel wat tranen. Het vele praten die dag deed me goed.

Ik ontdekte hoe waardevol en helend het delen van verdriet en pijn kan zijn.

In 2015 werd ik helemaal blind. Ook daaraan besteedde ik weinig woorden. Pas tijdens een vakantie in Canada vijf maanden later drong het verlies in volle omvang tot me door. Ik wandelde met de hond in een bos en hoorde wat ritselen. De hond werd alert en begon te grommen. Ik keerde om, omdat ik niet wist wat daar in de bosjes zat.

Tijdens een paardrijtocht de volgende dag vertelde ik mijn gids hierover. Hij schrok: ‘daar loopt een beer rond met haar jong, die moeders zijn vaak behoorlijk agressief’. Ineens realiseerde ik me dat het ‘zien’ echt voorbij was.

Nooit meer alleen door het Canadese bos banjeren, mijn zoontje niet zien groeien. Het delen van dat besef en de schrik met zomaar een onbekende Canadese cowboy was goed. Dat soort dingen moet je en kun je niet alleen dragen. Delen blijf ik spannend vinden. Je kwetsbaar opstellen is krachtig, maar de scheidslijn met de slachtofferrol en de klager is dun en over die lijn wil ik niet.

Ontdekkingsreis

Ik ontdekte dat een uurtje middagrust mijn dag tegenwoordig leuker maakt en een bescheiden inspanning bij de fysiofitness helpt mij nu meer dan het intensieve sporten van vroeger. Ik leer blij te zijn met kleine dingen. Nu geniet ik van een half uurtje met de hond in het bos of park om de hoek in plaats van 3 uur sjouwen op het strand.

Ik zoek naar het half volle glas in plaats van het halflege.

Stapsgewijs ontdek ik nieuwe talenten; ook al gaat leren niet zo makkelijk als vroeger. Ik leer haken en piano spelen. Als iets lukt, ben ik trots, maar accepteren dat het zoveel moeite kost, vind ik heel lastig. Ik leer steeds beter naar mijn lichaam te luisteren en kijk of zoek naar het half volle glas in plaats van het half lege.

Er is een begin van een nieuw evenwicht. Mijn zoektocht is hier niet klaar.

Doceren van energie blijft moeilijk. Er is een begin van een nieuw evenwicht. Mijn zoektocht is hier niet klaar. Ik heb mijn nieuwe bestemming nog niet bereikt. Ik zoek naar uitbreidingsmogelijkheden, want accepteren dat ‘dit het is’ dat lukt me (nog) niet. Ik geloof dat God een plan met mij heeft. Dit besef is mijn houvast en hoop.

Volgende
Vorige
Deel
83
Suzanne van den Bercken

Suzanne zet zich in voor de voetbalclub van haar zoon


Tips van Suzanne
  • Vorm een netwerk om je heen, dat je steunt. Het hoeft niet groot te zijn. Een paar fijne Whatsapp-contacten kunnen al een verschil maken.
  • Schrijf elke dag iets op dat je is gelukt.
  • Houd je doelen klein, dan heb je eerder succes behaald.
  • Probeer even stil te staan, dat helpt om te accepteren met wat je niet meer kan.
Over Suzanne
Wil je meer weten of in contact komen met Suzanne? Klik dan op de linkjes:

Suzanne van den Bercken-Boonacker (41) woont met haar man, zoon en blindengeleidehond in Nieuwegein. Ze werd geboren met een oogaandoening en is sinds 2015 volledig blind. In 2010 kreeg Suzanne de diagnose ME/CVS (het chronisch vermoeidheidssyndroom). Ze studeerde onderwijskunde en journalistiek. Als zelfstandig ondernemer specialiseerde Suzanne zich eerst in het trainen van tastvaardigheden bij blinde mensen. Later richtte ze zich meer op personal coaching en het realiseren van een inclusieve samenleving (een maatschappij waarin iedereen naar waarde mee kan doen).

Als vrijwilliger vervulde Suzanne diverse bestuurstaken en was zij lid van verschillende redacties. Nu beperkt zij zich tot het teammanagement van het voetbalteam van haar zoon en is ze vertrouwenspersoon van de voetbalclub. Nu ze niet meer kan werken zoekt Suzanne naar manieren om haar energie beter te doceren en naar nieuwe zingeving in haar leven. Ze wil meer dan alleen moeder zijn en opgeven is er niet bij.

Wat is jouw verhaal?

Deel je ervaringen en tips over omgaan met uitdagingen, op een positieve manier. Elke Utrechter mag zijn verhaal delen.

Zelf schrijven
Met begeleidende vragen je verhaal schrijven en insturen.
Ik schrijf mijn eigen verhaal
Interview
Ga (online) in gesprek met een schrijver. Jij vertelt, wij schrijven.
Ik meld me aan voor een interview
Lees de verhalen
De liefde blijftDe liefde blijft "Ik kon het niet laten om het lief te hebben, dat kleine guppie in mijn buik. Iedere keer weer opnieuw een wonder."Kansen en keuzesKansen en keuzes "Ik realiseerde me dat ik dingen wil (blijven) doen waar ik blij van word."HaastHaast "Op een gegeven moment realiseerde ik mij; ik word niet meer de oude. Ik kan alleen nog maar de nieuwe worden."

Over hoiUtrecht

hoiUtrecht is een podium bestaande uit een bundel, verhalenexposities en herpublicaties.

Met ervaringsverhalen werken wij aan bewustwording. Opdat er ruimte voor participatie in een inclusieve samenleving ontstaat.

Want als je naar talent kijkt, kan iedereen meedoen.

Meer info

  • Initiatief & inspiratie
  • Voor iedereen
  • De kracht van
  • Feiten & cijfers
  • Stichting hoi
  • hoiTeam

Deel je verhaal

  • Aanmelden voor een interview
  • Zelf je verhaal schrijven

Samenwerken

  • Verhalen maken
  • Verhalen publiceren
  • Verhalen exposeren
  • Steun hoiUtrecht

Onze partners

  • Verhalenpartners
  • Mediapartners
  • Financiële partners

Zoeken

  • Verhalen op thema
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Search in pages

Meer zoekresultaten

Nieuws

  • Nieuwsoverzicht

Schrijf je in voor de nieuwsbrief:

Controleer je mailbox (of spamfolder) om je inschrijving te bevestigen. Voorkom dat de nieuwsbrief in je spamfolder belandt, voeg nieuwsbrief@hoiutrecht.nl toe aan je contacten.

Stichting hoi is een ANBI stichting
© 2021 Alle rechten voorbehouden aan hoiUtrecht en haar hoofdpersonen. hoiUtrecht maakt gebruik van cookies om bezoekersaantallen anoniem bij te houden. Voor meer info zie ons privacybeleid.