Redouan en de oude man

Redouan is mijn Marokkaanse cliënt van halverwege de dertig, die ik sinds een maand of zeven begeleid. Nu blijkt dat Redouan al heel lang weer teruggevallen is in zijn cocaïneverslaving, die hij combineert met een hoop drank, hasj en wiet.

Vermoedens

Hoewel ik altijd mijn vermoedens heb gehad, heeft hij dat al die tijd vakkundig verborgen gehouden en staalhard ontkent, totdat het zo slecht met hem ging dat hij zelf ook inzag dat er wat moest gebeuren.

Door een soepele samenwerking met Altrecht en Victas kon er snel gehandeld worden en werd hij snel opgenomen op de detox van Victas. Daar zocht ik hem op om een paar praktische dingen te regelen en te kijken hoe het met hem gaat.

Nu lopen we samen door de zon in de drukke binnenstad.

In de afgelopen zeven maanden heb ik Redouan vanwege zijn angst en achterdocht geen één keer mee naar buiten gekregen. Nu lopen we samen door de zon in de drukke binnenstad. Redouan kletst de oren van mijn kop en vertelt me een prachtig verhaal.

Redouan en de oude man

Toen hij TV zat te kijken in de woonkamer van de detox kwam er een oude man van tussen de zeventig en tachtig jaar aangeschuifeld met een rollator. De man zag er onverzorgd uit. Hij had een groezelige baard en ongekamde lange haren.

Redouan vertelt hoe erg hij het voor deze man vindt dat hij hier in zijn eentje moet zijn, dat niemand hem helpt of naar hem om kijkt. Hij springt op, biedt de man zijn handen aan, schuift de rollator opzij en laat de man voorzichtig op de bank zakken. De man bedankt hem zachtjes en samen kijken ze in stilte TV.

Redouan vertelt hoe erg hij het voor deze man vindt dat hij hier in zijn eentje moet zijn, dat niemand hem helpt of naar hem om kijkt.

De volgende dag zit Redouan weer op die bank en komt diezelfde oude man weer aangeschuifeld. Dit keer helpt Redouan hem niet om te gaan zitten, maar vraagt hij of de man hem misschien wil helpen. Dat wil de man wel en Redouan neemt hem mee naar zijn kamer.

Daar zet hij hem op een stoel in de badkamer en legt hij een handdoek om zijn schouders. Eerst trimt hij met een tondeuse de baard van de oude man. Daarna zeept hij hem in en scheert hij met een scheermes zo voorzichtig en zorgvuldig als hij kan de resterende stoppels glad.

De oude man blijft stil zitten als Redouan vervolgens zijn haar wast en knipt met een schaar uit de keuken, en tot slot wat parfum in zijn hals aanbrengt. Dan helpt hij hem overeind en brengt hem naar de spiegel, waar ze samen het resultaat bewonderen. De oude man monstert zijn nieuwe zelf met vooruitgestoken kin, waarna hij Redouan omhelst.

De man vertelt intens geroerd dat hij zich weer mens voelt.

Samen staan ze te huilen in de badkamer, met de armen om elkaar heen geslagen. De man vertelt intens geroerd dat hij zich weer mens voelt. En dat hij voor het eerst sinds lange tijd weer iemand, een man, een vriend, naast zich voelt staan.

Hoewel Redouan totaal ondersteboven is van wat hij teweeg heeft gebracht en ontzettend trots is dat deze meneer door zijn toedoen met iets meer kracht en optimisme door de gangen stiefelt, heeft hij het aan niemand in de kliniek vertelt. Het is iets tussen hem en de oude man.

Opa

Terwijl hij naast mij in de zon door het centrum loopt vertelt hij met tranen in zijn ogen dat de man hem telkens vraagt om naast hem te komen zitten bij het avondeten en dat hij hem vanaf dat ene moment in de badkamer steevast “opa” noemt. Niet gehinderd door enig cultuurverschil.

Hij is zo blij dat hij de oude man weer mens heeft laten voelen dat hij volgens mij niet eens doorheeft hoezeer hij zelf weer mens geworden is. Natuurlijk weet ik hoeveel mensen terugvallen in hun verslaving en hoe lang de weg is die Redouan nog af moet leggen, maar hij is voor het eerst sinds lange tijd wakker en loop ik met hem door de zon in Utrecht.

Volgende
Vorige