De wereld ontdekken, dat blijf ik doen

Als ik een foto maak, dan kijk ik anders naar de wereld. Ik wil mij niet laten beperken door wat ik niet kan. Er is niets te doen aan mijn nierfalen, dus ik kijk naar wat ik nog wel kan. Op donderdag heb ik altijd een goede dag tussen de dialyses door. Dan ontdek ik samen met mijn man Jaap graag de wereld.

We gaan lekker met de auto op pad naar mooie plekjes. Denk aan een stadje zoals Weesp of kasteel Haarzuilens: hooguit een uurtje rijden van Utrecht. Ik maak graag mooie foto’s voor Instagram. Ik heb 12.000 volgers, dat waren er in de goede dagen zelfs 15.000.

Volgers uit de hele wereld

Toen ik drie jaar geleden ziek werd, stond mijn hoofd even niet naar fotograferen. Maar later dacht ik: waarom niet? Ik kom buiten en ik krijg hele leuke oppeppende berichten. Mijn volgers laten weten dat ze de foto’s zo mooi vinden en zelf ook de plaatsjes willen bezoeken. Ze komen niet alleen uit Nederland, maar zelfs uit IJsland en Iran. Ik promoot Nederland, laat zien hoe mooi het hier is. Al die positieve reacties doen mij goed.

Ik promoot Nederland, laat zien hoe mooi het hier is.

Als ik een foto maak, dan ik kijk naar mooie composities. Ik zoek naar mooie gebouwen in combinatie met natuur. Ik hou er bijvoorbeeld van hoe een gebouw weerspiegelt in het water. Jaap rijdt mij rond door de mooiste plaatsjes en soms wacht hij op mij op het terras. Dan loop ik rustig een rondje en maak ik veel foto’s. We maken het niet te gek. Voor mijn dialyse kon ik eindeloos doorlopen, nu moet ik echt doseren.

Thuisdialyse

Sinds kort hoef ik gelukkig niet meer naar het ziekenhuis voor mijn behandeling, maar kan ik thuis drie keer in de week dialyseren. Dat scheelt ontzettend veel tijd omdat ik niet meer op de taxi of in wachtkamers hoef te wachten.

Ik rol mijn bed uit en kan gewoon in een aangepaste stoel in de logeerkamer met de benodigde apparatuur aan de slag. Dianet heeft geregeld dat er in de kamer stroom en water werd aangelegd zodat de machine kon draaien. In het ziekenhuis heb ik in drie maanden tijd geleerd hoe ik om moet gaan met de vloeistoffen, naalden en apparaten. De verpleegkundige komt ’s ochtends bij mij thuis. Ze sluit mij aan en dan ben ik ongeveer 3,5 uur bezig.

Ik rol mijn bed uit en kan gewoon in een aangepaste stoel in de logeerkamer met de benodigde apparatuur aan de slag.

Ondertussen kan ik mijn foto’s bewerken, andere foto’s liken op Instagram en dan vliegt de tijd voorbij. Ik heb een hele lading foto’s op voorraad dus hoef ik mij niet te vervelen. Natuurlijk kijk ik ook films, Netflix en ik hou van luisterboeken via Storytel. De uitvinding van de eeuw!

Lekker op pad

Als het even kan dan ga ik er graag op uit. Er zijn genoeg mogelijkheden ondanks mijn ziekte. In het begin van mijn ziekte was ik erg moe. Mijn nieren werken nog voor 10 procent. Gelukkig heb ik geen andere kwalen en voel ik mij tegenwoordig goed genoeg om op pad te gaan. Ik had zelfs al een vakantie geboekt naar Duitsland want daar zijn gewoon hotels en vakantieparken met een dialysecentrum. Gelukkig, want de wereld ontdekken dat blijf ik gewoon doen.