Als strafrechtadvocate ben ik een verhalenverteller. Ik vertel het verhaal van de cliënt die ik bijsta. Strafrecht en ik: het was liefde op het eerste gezicht. Misschien juíst wel door mijn verleden.
Ik was twee maanden oud toen ik als adoptiekindje vanuit Zuid-Korea naar Friesland kwam. Mijn Nederlandse ouders hebben me hier een tweede kans gegeven, waar ik ze heel dankbaar voor ben.
Geleidelijk aan ging mijn adoptie echter een steeds grotere rol spelen in mijn leven. Ik voelde me niet gezien en gehoord, niet de moeite waard. Het werd een opeenstapeling van en dat kwam er in mijn puberteit uit.
Ik voelde me niet gezien en gehoord, niet de moeite waard.
Ik kreeg een identiteitscrisis en was zwaar depressief. De spanningen liepen hoog op en uiteindelijk barstte de bom: ik deed rond mijn vijftiende een suïcidepoging. En later nog een keer, waarna ik in de kinder- en jeugdpsychiatrie terechtkwam. Daar heb ik maanden ter observatie gezeten. Op een gegeven moment wist ik: als ik hier langer blijf, komt het nooit meer goed met mij.
Ik liep weg en leefde een paar dagen op straat. Mijn ouders hebben me uiteindelijk opnieuw een kans gegeven. Ik mocht weer thuis komen wonen. Vanaf dat moment ging bij mij de knop om. Ik maakte mijn vwo af en ging rechten in Groningen studeren.
Als kind wilde ik altijd al advocaat worden. Bijdragen aan de maatschappij. Opkomen voor de zwakkeren en kwetsbaren in de samenleving. Strafrecht was het tijdens mijn studie meteen voor mij en dus werd ik strafrechtadvocate.
Door de jaren heen ben ik steeds opener geworden over mijn verleden. Dat heeft ook te maken met de ontmoeting met mijn biologische ouders, drie jaar terug. Via het programma Spoorloos heb ik ze gevonden.
Ik opende mijn intake met een quote van Coelho: And when you want something, all the universe conspires in helping you to achieve it. Een half jaar later zaten mijn man en ik in het vliegtuig naar Korea. Dat was echt waanzinnig.
And when you want something, all the universe conspires in helping you to achieve it.
Twee jaar terug zijn mijn biologische ouders zelfs hierheen gekomen, omdat ze heel graag mijn Nederlandse ouders wilden ontmoeten om ze te bedanken. Ze hebben ook net nog mijn vader kunnen ontmoeten, die vorig jaar is overleden. Ik vind het een ongelofelijk cadeau dat dat nog is gelukt.
Na het delen van mijn verhaal in het programma, kreeg ik ontzettend veel reacties. Reacties van mensen die ik nooit had ontmoet, maar die ook geadopteerd waren en zeiden: ik ben zó blij dat je dit hebt gedeeld. We zijn allemaal mens en hebben allemaal een verhaal. Je bent niet je verleden, maar je hebt een verleden.
Weten waar ik vandaan kom en waar mijn roots liggen, heeft me heling gebracht
Eerst dacht ik altijd dat ik was weggedaan door mijn biologische ouders, maar nu vind ik dat ik uitverkoren ben om hier in Nederland een mooi bestaan op te bouwen. Dat voelt heel krachtig.
Mijn biologische ouders en twee oudere zussen ontmoeten, heeft me een rijker mens gemaakt. Weten waar ik vandaan kom en waar mijn roots liggen, heeft me heling gebracht. En dat terwijl ik me niet eens bewust was van de wond.
Voor de gebeurtenissen die als een rode draad door mijn leven lopen, ben ik eigenlijk heel dankbaar. Ik ben in mijn werk nu wekelijks bezig met mijn cliënten een nieuwe kans geven. Ik weet als geen ander dat net die ene kans een groot verschil kan maken.
De Nederlandse maatschappij heeft mij veel gebracht en ik kan in mijn rol als advocaat op deze manier wat teruggeven. Ik draag mijn steentje bij aan dit prachtige rechtssysteem, ondanks dat het soms veel van me vraagt.
Ik weet als geen ander dat net die ene kans een groot verschil kan maken.
Ik wandel met mijn cliënten mee op een moment waarop ze het heel moeilijk hebben; het moment waarop ze vastzitten. Soms ben ik, hun advocaat, de enige persoon die ze mogen zien. Ik vind het belangrijk om er dan voor iemand te zijn. Om ervoor te zorgen dat die persoon zich gehoord, gezien en gesteund voelt.
Mijn motto is: het ware meesterschap zit ‘m in het overwinnen van kwetsuren. Niet in het behalen van titels of diploma’s, maar bepaalde gebeurtenissen in je leven omzetten in iets moois.
Gelukkig en rijk "Als kind had ik een zorgeloos en gelukkig leven en net als ieder meisje droomde ik ervan om later prinses te worden." | Sporten is mijn uitlaatklep "Wat echt heeft bijgedragen aan de acceptatie van mijn beperking, is sporten. Dit gaf me een uitlaatklep en daardoor werd ik fitter." | De liefde blijft "Ik kon het niet laten om het lief te hebben, dat kleine guppie in mijn buik. Iedere keer weer opnieuw een wonder." |