Ik merkte dat als ik brieven schreef er veel taalfouten inzaten en dat is best lastig. Als ik een brief krijg van de gemeente of van een andere organisatie, is het vaak veel te ingewikkeld voor mij. Ik denk dan van: waar hebben ze het in vredesnaam over.
Ik geef altijd aan dat alles in Jip en Janneke taal zou moeten.
Bij de LFB bieden we een cursus aan ‘Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan’. We attenderen anderen erop dat het beter kan. Kijk, ik heb een licht verstandelijke beperking. Maar anderen die het zouden moeten begrijpen, begrijpen er soms ook helemaal niets van. Ik geef altijd aan dat alles in Jip en Janneke taal zou moeten.
Licht verstandelijke beperking
Vroeger op school had ik al moeite met lezen en schrijven, maar toen hebben leraren niet geconstateerd dat ik een licht verstandelijke beperking heb. Meer dan tien jaar geleden – op mijn veertigste – zijn ze daarachter gekomen.
In 2016 besloot ik dat ik iets moest doen aan mijn lezen en schrijven. Ik werk bij de LFB maar het moet natuurlijk wel allemaal perfect zijn in mijn ogen.
We stonden met de LFB op een informatiemarkt en daar zag ik de Prago. Ik besprak het met mijn begeleidster en ben gestimuleerd om een cursus te gaan doen. Toen heb ik mij aangemeld.
Leren lezen en schrijven
Ik heb bewust gekozen om deze Nederlandse cursus te doen om beter te leren schrijven en lezen. Het is een cursus gericht op mensen met een beperking of voor mensen die uit het buitenland komen.
Ik kan natuurlijk niet de hele tijd vragen of iemand mijn mails wilt nakijken.
Ik wil woorden leren schrijven zoals ze horen te zijn. Ik had bijvoorbeeld altijd veel moeite met het woord presenteren. Nu weet ik hoe ik dat moet schrijven. Ik kan natuurlijk niet de hele tijd vragen of iemand mijn mails wilt nakijken.
Tijdens de cursus kregen we oefeningen in dictee en leerden we woorden met d of dt te schrijven. Daarnaast gaf de lerares mij teksten om te lezen. Eerst in makkelijke taal, maar ook wat ingewikkelder. Als ik woorden niet begreep gaf ik dat aan.
De cursus heeft mij geholpen om een betere ervaringsdeskundige te worden.
Rechterhand
De lerares vroeg op een gegeven moment aan mij of ik haar tijdens de les wilde helpen door stukjes voor te lezen. Dat was heel gaaf toen ze vroeg of ik haar rechterhand wilde zijn.
Ze wist dat ik bij de LFB werkte. Zo kon ik dingen in wat makkelijkere taal uitleggen naar de andere cursisten toe. De cursus heeft mij geholpen om een betere ervaringsdeskundige te worden.
Ik flikkerde die brieven in een la en dacht dat komt wel een keer.
Voorheen als ik brieven kreeg, maakte ik deze wel open maar ik had zoiets van; dit snap ik niet, dit valt niet te lezen. Ik flikkerde die brieven in een la en dacht dat komt wel een keer. Ik durfde nooit kaartjes en mails te sturen omdat ik wist dat ik heel veel fouten maakte. Dat is nu wel anders. Ik gooi de ene mail naar de andere mail eruit.
Brieven van deurwaarders
Ik kreeg op een gegeven moment brieven van deurwaarders. Een brief dat ze beslag zouden leggen op mijn spullen. Al deze brieven heb ik in mijn la gegooid. Uiteindelijk toen ik naar een GGZ-instelling moest verhuizen, heb ik hulp gehad van mensen die met mij meekeken.
Ik schaamde mij er een beetje voor.
Zij hebben al die brieven gezien en gevraagd waarom ik deze niet heb laten zien. Ten eerste gooide ik ze opzij omdat ik niet snapte wat erin stond. Ten tweede schaamde ik mij er een beetje voor. Hierdoor heb ik wel schulden gekregen. Ik ben toen onder curatele gesteld. In dit traject heb ik tien jaar gezeten.
Zelf een brief geschreven
Om uit dit traject te komen, heb ik zelf een brief naar de rechtbank geschreven. Voor de zekerheid heb ik deze na laten kijken door de begeleidster die mij op dat moment ondersteunde. Ze zei: “Er zitten wel wat foutjes in maar dat is niet erg want dan kunnen ze ook zien dat je een beperking hebt”.
Als ik op dat moment nog moeite met lezen en schrijven had gehad dan had ik echt geen brief geschreven naar de rechtbank.
In de brief heb ik een verzoek gedaan om van curator overgeheveld te worden naar bewindvoering en een mentor. Als ik op dat moment nog moeite met lezen en schrijven had gehad dan had ik echt geen brief geschreven naar de rechtbank. De cursus heeft mij meer zelfvertrouwen gegeven.
Nu help ik ook mijn zoon. Hij heeft twintig jaar in Luxemburg gewoond en is terug in Nederland. Als hij iets wil opschrijven of niet weet hoe hij woorden moet uitspreken, dan help ik hem daarmee.