Vanaf het eerste moment hield ik van schrijven. Ik hield van het geluid van mijn kroontjespen op het papier. Ik hield ervan hoe het in de klas om me heen rustig werd. Ik hield van het gevoel van overzicht dat er dan in me ontstond en van de beelden en inzichten die al schrijvend in me opborrelden. Al schrijvend voelde ik me gelukkig.
Dagboek
Vanaf mijn tiende jaar hield ik een dagboek bij. Ik schreef als ik me verdrietig voelde, eenzaam, boos of in de war. Schrijvend kwam ik weer in contact met mijn gevoelens, want die mochten er niet zijn in mijn beleving. Alles wat woorden krijgt, krijgt bestaansrecht. Al schrijvend kon ik mijn ware gevoelens thuisbrengen en ontrafelen.
Psychose
Een verbroken liefdesrelatie bracht me aan de rand van een psychose. Ik ging in therapie en kreeg de diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis. De jaren daarna had ik afwisselend last van zware depressies, angstaanvallen en overspoelende emoties. Liefdesrelaties werden een gevaarzone waarin ik het risico liep opnieuw psychotisch te worden.
Blijven schrijven
Ook in de meest kritieke periodes ben ik altijd blijven schrijven. Door te blijven schrijven raakte ik er steeds meer van overtuigd dat ik mijn eigen gevoel en mijn eigenwijsheid moest blijven volgen, ook als ik aan alles twijfelde. Zo bleef ik overeind in een omgeving die me ervan probeerde te overtuigen dat je je emoties niet serieus moet nemen. Dat emoties kinderachtig zijn, aanstellerij.
Ook in de meest kritieke periodes ben ik altijd blijven schrijven.
Door te schrijven bleef ik naar die koppige innerlijke stem luisteren. Die zei dat mijn overspoelende emoties gewoon achterstallig verdriet van heel vroeger waren. Dat al dat gevoel gewoon uit moest razen, hoe eng dat ook was. In plaats van dat ik me aan liet praten dat ik psychotisch was, of schizofreen, of gedoemd tot een levenslange psychische diagnose, bleef ik mezelf zien als iemand met veel verdriet en pijn; gevoelens die gewoon uit moesten razen, net als een tsunami of een heftige storm op zee.
Ervaringsdeskundige
Bij Steunpunt GGZ volgde ik de cursus Samen deskundig. In die cursus leer je je eigen ervaringen met psychische kwetsbaarheid om te zetten in een verhaal waarmee je anderen kunt voorlichten of ondersteunen. Want ervaringsdeskundigheid blijkt nogal eens steun te kunnen bieden waar de reguliere psychologische zorg tekort kan schieten.
In de loop der jaren ben ik al voelend, therapieënd en schrijvend gaan begrijpen dat ik geen aanstelster ben en ook niet permanent psychisch gestoord. Maar dat ik door hoog gevoeligheid (een vorm van intelligentie) en een onveilige moederbinding kwetsbaar werd voor verwarring en twijfel aan mezelf. En ik heb veel beter om leren gaan met mezelf en met die kritische stem in mijn hoofd.
Schrijfcoach
Mijn werk als schrijfcoach laat steeds weer zien dat het schrijven van je eigen verhaal enorm helend werkt. Je leert jezelf beter kennen, los van wat anderen over je zeggen.
Het schrijven van je eigen verhaal werkt enorm helend. Je ontdekt je struikelblokken en wat je helpt om overeind te blijven.
Je ontdekt je struikelblokken en wat je helpt om overeind te blijven. Elk verhaal laat steeds weer zien hoe belangrijk het is om goed te blijven voelen en na te denken in je eigen woorden. En hoe sterk mensen zijn.