Wie het kindje heeft, mag het houden

Je kunt je tegen van alles en nog wat verzekeren. Tegen brand, inbraak en gebroken ruiten. Tegen ziekenhuisrekeningen en gebroken tanden bij een ongeluk. Tegen het ontkreukelen van je auto na een botsing. Arbeidsongeschiktheid en ouderdom verzekeren we zelfs collectief. Maar je kan je niet verzekeren tegen het krijgen van een gehandicapt kind.

Terwijl dat je leven zo ontzettend op zijn kop zet, dat je van voren niet meer weet dat je van achteren nog leeft. Er staan dan trouwens meteen heel veel levens op hun kop: van het kindje, van de ouders en van de brusjes (broertjes en zusjes). Een kind leeft immers nooit alleen, maar in een gezin!

Een kind leeft immers nooit alleen, maar in een gezin!

“Wie het kindje heeft, mag het houden” zei mijn opa altijd. En in de 21e eeuw is dat met een gehandicapt kind nog steeds het geval. Wie krijgt er immers nog een gehandicapt kind? Met de fantastische prenatale diagnostiek die de medische wetenschap ons biedt kan dit toch voorkomen worden?

Helaas! Niet alle foutjes worden ontdekt of willen we ontdekken, erger nog soms worden foutjes pas later gemaakt.

Het leven is niet altijd maakbaar

Hoe graag we het ook zouden willen en hoe we ons best ook doen: het leven is niet altijd maakbaar. Iedereen kan ineens een gehandicapt kind hebben. En zodra leven er is, zullen we er zorg voor moeten dragen. Niet zorgen is geen optie. Beschaving lees je immers af aan de manier waarop men met de zwaksten omgaat.

Beschaving lees je immers af aan de manier waarop men met de zwaksten omgaat.

Ouders

Zo aan het einde van elk jaar worden er altijd weer lijstjes gemaakt: lijstjes met de beste, grootste, beroemdste, domste, langste, ergste, enzovoorts. Ik maak een lijstje van mensen die ik niet ken; een lijstje van mensen die niet beroemd zijn en niet groots en meeslepend leven.

Op mijn lijstje staan ouders die 24/7 liefde geven aan hun zorg-intensieve kind. Gewoon. Omdat het hun kind is en niet zorgen geen optie is. Omdat je er toch heel veel van houdt.

Ook al ben je er soms helemaal klaar mee en had je het allemaal zo anders gewild. Mensen die tegen wil en dank hun carrière op moesten geven en hun toekomstdromen moesten laten gaan.

Aan al deze ouders: ik wens jullie veel voorspoed in 2016, weinig veranderingen in de zorg, weinig zorgen, stabiele gezondheid en voldoende slaap.

Alle geluk!

Omdat het hun kind is en niet zorgen geen optie is. Omdat je er toch heel veel van houdt.