Medische missers met helende ingrediënten

Afgesloten hoofdstukken moet je los laten, anders kun je niet verder met je leven. Maar dat ik veel problemen heb gekend in mijn vroegere leven is een feit. Ik zag het geregeld niet meer zitten.

Kasplantje

En het had maar zo afgelopen kunnen zijn toen ik in een drie weken durend coma raakte ten gevolge van verkeerde medicatie. Maar ik werd wakker en hoe! Op dat moment ging de knop om en wist ik: “Vanaf nu gaat het anders! Het is mìjn leven, en niemand gaat dat meer voor mij leven. Ik leef mijn eigen leven”.

Vanaf nu gaat het anders! Ik leef mijn eigen leven!

Ik hoorde artsen tegen mijn familie zeggen dat ik een kasplantje zou blijven, en ik dacht: “Echt niet!”. Juist toen ik niets kon (ik kon niet bewegen en niet praten) ervaarde ik een enorme kracht.

Groen grasveld

Ik mag dus echt in mijn handen klappen dat dit me overkomen is. Ik kan oprecht van kleine dingen genieten. Vroeger was genieten moeilijk voor mij, en nu kan ik intens blij worden van een groen grasveld. En als er iets negatiefs gebeurt probeer ik dat om te bouwen tot iets positiefs. En zo kom ik verder.

Vangnet

Of ik tips heb voor andere mensen met een beperking? Ik weet eigenlijk niet eens meer of ik echt beperkt ben omdat ik daar mijn eigen weg in gevonden heb. Ja ik zit in een rolstoel, maar ik kan eigenlijk heel veel.

Ik zit in een rolstoel, maar ik kan eigenlijk heel veel.

Waar ik vooral last van heb is het getouwtrek om zaken als hulpmiddelen en thuiszorg voor elkaar te krijgen. En alle regels die er zijn waardoor het niet makkelijk is om iets voor mezelf te gaan doen. Ik zou graag een eigen praktijk starten. En ik kan zeker voor een deel van mijn eigen inkomsten zorgen denk ik. Alleen ben ik vaker ziek of periodes niet in staat om zelf te verdienen.

Uitkeringsinstanties zijn niet zo flexibel om daar op in te kunnen springen en een vangnet te realiseren.

En uitkeringsinstanties zijn niet zo flexibel om daar op in te kunnen springen en een vangnet te realiseren. Laatst zei iemand heel mooi: “Niet wij hebben een beperking, maar Den Haag heeft dat”.

En eigenlijk is dat jammer, want ik denk dat het goedkoper zou kunnen. Er zijn veel mensen zoals ik, die echt wel wat willen doen, maar muurvast komen te zitten in de regels en bestaande wetgeving.

Cadeau

Terwijl artsen voorspelden dat mijn herstel vooral in het eerste jaar plaats zou vinden en daarna veel minder zou zijn, ging het bij mij precies andersom. Nog steeds, zoveel jaar na dato, behaal ik winst. Fysiek en geestelijk.

Elke dag leer ik een beetje bij en hervind ik mezelf iets verder. Ieder mens is uniek en ik geloof (en heb gemerkt!) dat het onmogelijke mogelijk is. Want dat is één van de dingen die ik mezelf aangeleerd heb: Probeer altijd positief te denken. Gaan je gedachten de verkeerde kant op, probeer ze om te buigen.

Gaan je gedachten de verkeerde kant op, probeer ze om te buigen.

Zo weet ik inmiddels: misschien had mijn leven leuker kunnen zijn, maar het is niet anders. Alles wat me overkomen is heeft me gemaakt wie ik ben, me inzichten en lessen gegeven.

Ik kan nu trots op mezelf zijn! En dat is een enorm cadeau.

En het onmogelijke blijkt toch vaak mogelijk! Ik ben veel sterker dan ik altijd dacht. Wat ik nooit verwacht had vroeger: ik kan nu trots op mezelf zijn! En dat is een enorm cadeau.