Over liefde en humor

Het was niet leuk om erachter te komen dat ik steeds vergeetachtiger werd. Dan vergat ik bijvoorbeeld dat ik met een vriendin had afgesproken. Of ik had iets opgeruimd en kon het nergens meer vinden. In het begin heb ik er flink tegen gevochten. Ik was boos, maar ook bang. Bang dat mensen me zouden gaan behandelen als een imbeciel.

Lolbroek

Nog steeds houdt het mij erg bezig maar ik probeer gezellig te blijven en hang nog altijd graag de lolbroek uit. Ik ben altijd een gangmaker geweest, in voor een geintje. Dat is ook om mezelf kracht te geven, dat ik nog dezelfde Adri ben.

Ik ben altijd een gangmaker geweest, in voor een geintje.

Toen mijn moeder en schoonmoeder ouder werden zocht ik ze wekelijks op. In het verzorgingshuis van mijn schoonmoeder zaten op een gegeven moment wel vijftien ‘besjes’ klaar voor een bakkie en een praatje als ik ’s avonds nog even langskwam.

Een lief woord

Zo iemand, die speciaal voor mij komt, die heb ik niet. Gelukkig zijn ze bij DUO heel hartelijk. Als ik aan kom rijden komt er altijd even iemand naar buiten om me welkom te heten. Een lief woord, een arm om me heen, het klinkt misschien kinderachtig, maar dat raakt me echt. Nu ik erover zit te vertellen, stromen de tranen weer over mijn wangen.

Humor is altijd mijn kracht geweest. Zoals gisteren. We hadden best een drukke dag gehad. ’s Avonds zat mijn man te slapen in zijn stoel. Ik keek naar een boeket bloemen op tafel en in een geinige bui stak ik hem zo een enkele bloem tussen zijn handen.

Humor is altijd mijn kracht geweest.

Ik heb in mijn eentje gelachen om mijn eigen gekkigheid. Ik kon bijna niet wachten tot hij wakker werd en vond het jammer dat ik onze camera nergens kon vinden. Uiteindelijk heb ik hem wakker gemaakt, want het was tijd om koffie te schenken. Hij keek er een beetje beduusd bij!

Spelletjes en liedjes

Als ik bij DUO ben ga ik geregeld op bezoek bij de kinderen van het Speeldorp. Ik vind het er enig. We doen spelletjes en ik probeer ook wel eens liedjes met ze te zingen. Het enige liedje dat ik uit mijn hoofd ken is ‘op een grote paddenstoel’.

Kennelijk vinden de kinderen mij ook leuk, want af en toe maken ze wel eens ruzie wie bij me op schoot mag zitten.

Kennelijk vinden de kinderen mij ook leuk, want af en toe maken ze wel eens ruzie wie bij me op schoot mag zitten. Dan zeg ik; ‘oma heb maar twee knieën!’. Als de rest dan lekker voor of naast me komt zitten dan kunnen we toch dicht bij elkaar zijn.