Ik mis mijn verleden

Als ik bezig ben vergeet ik alles. Maar zodra ik niks doe voel ik me zo raar. Vroeger was ik nooit alleen, ik had een vrouw en kinderen, we waren allemaal bij elkaar. Ik mis dat.

Nu ben ik alleen met mijn muziekinstrumenten. Ik kan er al mijn aandacht in steken en dan voel ik me minder alleen. De gedachten aan alle mensen die ik mis, gaan weg. Ik mis mijn verleden. Soms voel ik me echt niet leuk, maar zodra ik bezig ben gaan die uurtjes zo weg.

Suriname

Ik ben twee keer getrouwd geweest. Een keer in Suriname en ook een keer in Nederland. Ik heb altijd erg genoten van het samenzijn en van de kinderen. Allemaal heb ik ze muziek leren maken, we waren een schitterend orkest samen. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn jongste zoon het huis uit ging, we waren samen vanuit Suriname naar Utrecht gekomen.

Wat ik het meeste mis; een beetje grapjes maken. En een beetje knuffelen. Ik hou van grapjes uithalen.

Ik begreep heel goed dat hij volwassen was en zijn eigen leven ging leiden. Maar ik voelde me niet lekker zo alleen, en ben toen tijdelijk terug naar Suriname gegaan. Suriname is heel anders. Daar heb je je buren. Gezelschap. Grote feesten. En als je lijf niet lekker voelt dan ga je naar een goede masseur voor een stevige massage.

Grapjes en knuffelen

Wat ik het meeste mis; een beetje grapjes maken. En een beetje knuffelen. Ik hou van grapjes uithalen. Dat doe ik ook met de kleinkinderen. Als ze hier komen maken ze een heleboel lawaai, hangen aan mijn schouder en ze roepen Adja, wat opa betekent.

Mijn grootste wens was lange tijd dat ik iemand zou krijgen. Een heel goeie aardige prachtige dame.

Liedjes schrijven is voor mij de oplossing tegen eenzaamheid. Ik schrijf religieuze liederen en ook romantische liedjes. Ik heb gemaakt voor een bijeenkomst over migrantenouderen en eenzaamheid. Voor het eerst in het Nederlands. Het ging over iemand die alleen is. Omdat hij is gescheiden, of omdat zijn vrouw gestorven is. En daardoor moet hij nu alleen blijven en altijd piekeren, omdat hij de dame mist.

Geluk

Mijn grootste wens was lange tijd dat ik iemand zou krijgen. Een heel goeie aardige prachtige dame. Maar ik ben inmiddels 75 en denk nu; de juiste die je zoekt die krijg je niet. Probeer maar eens iemand te vinden met wiens mening je helemaal overeenkomt.

Ik hou niet van bekvechten. Dus nu denk ik ‘laat maar zo’, en wens ik dat mijn familie gelukkig blijft. Mijn kinderen, hun kinderen, ik wil ze gelukkig zien. Spullen of meer geld hoef ik niet. Ik leef in het nu, wat ik heb, daar wil ik van genieten.

Ik leef in het nu, wat ik heb, daar wil ik van genieten.