Het roer om

Van jongs af aan ben ik al betrokken bij de wereld en geïnteresseerd in andere culturen. Als meisje kon ik bijvoorbeeld niet begrijpen dat er geld en middelen waren om een hongersnood te filmen. Maar dat het probleem zelf niet aangepakt werd. Inmiddels weet ik hoe complex de wereld in elkaar zit.

Gestopt met werken

Vijf jaar geleden ben ik gestopt met mijn baan als subsidieadviseur bij de Hogeschool Rotterdam. Ik merkte dat ik me ergens in wilde specialiseren.

Ik heb mijzelf toen de vraag gesteld wat ik nu echt wilde gaan doen. Ik maakte de keuze om meer met mijn handen bezig zijn en minder met mijn hoofd. In mijn rol als subsidieadviseur miste ik het contact met de praktijk, met de werkvloer.

Magie van de creatie

Naaien was niet perse mijn grote hobby. Het was met vlagen. Ik heb het niet met de paplepel ingegoten gekregen. Tijdens mijn studententijd volgde ik naailessen en jaren later ook weer. Langzaam maar zeker ontdekte ik de magie van het creëren: een lap stof wordt een kledingstuk.

Langzaam maar zeker ontdekte ik de magie van het creëren: een lap stof wordt een kledingstuk.

Drie jaar geleden ben ik begonnen met de opleiding costumière/coupeuse bij modevakschool Bettina in de Bilt. Hier leer ik verschillende modellen rokken, broeken, jurken en jassen op maat te tekenen en te maken. Een ander onderdeel dat landelijk wordt geëxamineerd is textielwarenkennis. Hoewel het lastig is om werk te vinden, wilde ik me hierin specialiseren.

Industriële productie van tassen en accessoires

Vorig jaar zomer ben ik bij naaiatelier i-did terechtgekomen nadat zij een oproep plaatsten voor stagiairs. De sociale en duurzame doelstellingen van deze organisatie spreken mij aan.

Na een subsidieaanvraag te hebben begeleid, heb ik mij aangemeld voor het arbeidsmarkttraject voor mensen in de bijstand of met een WW-uitkering. Bij i-did maken we tassen en accessoires van hergebruikt textiel. Naast het productiewerk krijgen we ook naailessen en coaching.

Je kijkt naar jezelf en gaat op zoek naar wat je beweegt.

Tot nu toe heeft dit traject mij veel gebracht en dat is heel bijzonder. Je kijkt naar jezelf en gaat op zoek naar wat je beweegt. Dat heeft mij enorm kracht gegeven om dingen met meer overtuiging te doen.

Afrikaans avontuur

Nu mijn kinderen ouder en onafhankelijker zijn, kan ik meer zelf bepalen wat ik wil. Ik kan ook weer langer in het buitenland verblijven.

Het is een mooi proces en een vrolijke bedoeling met snelle leerlingen.

Een oud-collega attendeerde mij op de internationale vrijwilligersprojecten van de Vliegende Meubelmakers. In de Oegandese hoofdstad Kampala geef ik naailessen aan twintig meiden in de leeftijd van 16 tot 20 jaar en vrijwel allemaal jonge moeders.

Kennis overdragen

Van te voren had ik geen idee wat we konden verwachten en wat het niveau was. We hebben elektrische machines meegebracht, een lesplan gemaakt en zijn aan de slag gegaan met het maken van tasjes en kledingstukken. Het is een mooi proces en een vrolijke bedoeling met snelle leerlingen.

Hier komt alles samen; mijn studie, mijn organisatorische vaardigheden en mijn naaiopleiding.

Ik sta nu meer op gelijk niveau met de lokale bevolking dan voorheen bij projecten die ik deed in ontwikkelingslanden en dat is heel fijn. Hier komt alles samen; mijn studie, mijn organisatorische vaardigheden en mijn naaiopleiding.

Zowel de Ugandese partner als de Nederlandse stichting die betrokken is, weten heel goed hoe ze de ervaring van Nederlandse vakmensen willen inzetten en dat maakt dat je echt een verschil kunt maken.

Hart volgen

Ik volg nu veel meer mijn hart en sta sterker in mijn schoenen. In het verleden keek ik naar kansrijke sectoren voor werk en nu redeneer ik veel meer vanuit mijzelf. Ik weet dat we niet eeuwig op één inkomen kunnen leven, maar voor nu tel ik mijn zegeningen dat ik dit kan doen.