Als je moet dan moet je

Het liefst spreek ik met vrienden af in een restaurant om gezamenlijk wat te eten. Van te voren maken we een keuze waar we naar toe gaan. In mijn geval wordt die keuze niet alleen bepaald door de kaart, de kwaliteit van het restaurant, of de entourage.

Er speelt ook mee of ik naar binnen kom en naar het toilet kan. In Leidsche Rijn zijn de laatste jaren genoeg nieuwe horecagelegenheden gebouwd. Maar gek genoeg is er lang niet altijd sprake van rolstoeltoegankelijkheid. Dat is treurig voor mij en mijn vrienden, maar ook voor de uitbaters.

Een rolstoelgebruiker komt nooit alleen

Een horecagelegenheid verdient het meeste op drank. Toch hoor ik mezelf geregeld tegen de bediening zeggen: “ja ik zou nog wel wat willen drinken. Maar ik kan hier niet naar het toilet, dus aan mij verdient u niets”.

Dat is een gemiste kans, want een rolstoelgebruiker komt (bijna) nooit alleen. Dus ook mijn vrienden vertrekken eerder dan nodig is en consumeren minder.

Toilet

Vandaag dronk ik koffie bij “Het Glaslokaal”. De serveerster concludeerde zelf ook dat het eigenlijk te gek was dat ik alleen bij het openbare wijkcentrum verderop naar het toilet kon. Want dat is ’s avonds gesloten. Dus het Glaslokaal en alle naastgelegen restaurants vallen af. Terwijl een oplossing vaak eenvoudig is.

Een iets ruimer ingericht toiletblok en een beugel aan de muur is vaak al voldoende.

Een iets ruimer ingericht toiletblok en een beugel aan de muur is vaak al voldoende. Die ruimte kan ook gecreëerd worden door twee toiletten samen te voegen. Gasten moeten dan misschien wat langer wachten maar iedereen kan tenminste naar het toilet. In bestaande onaangepaste situaties zou een extra slot op de algemene toegangsdeur vaak al het verschil maken.

Voorleven

Ik probeer me niet tegen te laten houden door ontoegankelijkheid. Een restaurant of andere uitgaansgelegenheid zonder bruikbaar toilet is alleen onaantrekkelijk om naar toe te gaan. Wel confronteer ik mensen met de lastige situatie.

Laten zien dat ik er ben en laten merken wat knelpunten zijn. “Voorleven” noem ik dat. Ik hoop dat men leert omdenken en er in de toekomst wel rekening mee gaat houden.

Ik hoop dat men leert omdenken en er in de toekomst wel rekening mee gaat houden.

In het geval van toiletten en toegankelijkheid zou ik willen pleiten voor een integraal toegankelijk toilet in elk toiletblok.

Zodat niemand een aparte sleutel hoeft te halen ergens bij een balie. Lange afstanden hoeft af te leggen naar een speciaal toilet. Of zelfs naar een naastgelegen pand moet gaan om naar de wc te kunnen. Een toilet met extra ruimte kan voor iedereen handig zijn (bijvoorbeeld voor bagage of een wandelwagen).

Voor iedereen toegankelijk

Als een rolstoeltoegankelijk toilet voor iedereen toegankelijk is, dan is dat ook fijn voor iemand met hoge nood. Want als je moet dan moet je. En dan hoef je je niet belemmerd te voelen door een bordje met een rolstoel op de deur. Beperkt zijn we allemaal, belemmeringen moeten opgelost worden.

Beperkt zijn we allemaal, belemmeringen moeten opgelost worden.