Zonder humor hou je het niet vol

Ik wil zo gewoon mogelijk leven. Best lastig als je in een rolstoel zit. Ik kan twee dingen doen. Rustig in mijn rolstoel blijven hangen en boos zijn op iedereen omdat ik zoveel dingen niet kan. Maar hé, wat heeft dat voor zin. Daar word niemand gelukkig van.

Stuk chagrijn

Toen ik jaren geleden in de rolstoel belandde, was ik alleen maar bezig met wat ik niet kon. En daar klaagde ik dan over. Tot ergernis van familie en vrienden. Ik bereikte er niets mee. Toch waren de onderwerpen waar ik me boos over maakte of waar ik gefrustreerd door raakte wel belangrijk. Ik vecht voor toegankelijkheid en daar is nog een wereld te winnen.

WheelChairMafia

Ik richtte WheelChairMafia op. Een social media-platform waarin op kritische wijze, maar met humor, onze ongemakken beschreven worden. Ik had nooit gedacht dat dit zo’n succes zou worden.

We hebben ruim 10.000 facebooklikes en de meeste zijn heel actief. Ze sturen foto’s van gekke situaties. Bruggen waar je met een rolstoel nooit vanaf komt. Hoge drempels waar je nooit overheen komt. Trappen op onmogelijke plekken. Noem maar op.

Zelfspot

WheelChairMafia werkt. Uit de hele wereld komen reacties. Sommigen reageren boos. Ze schrijven dat we rolstoelgebruikers niet zo te kakken mogen zetten. We geven dan aan dat we zelf in een rolstoel zitten. Dat we juist met zelfspot het wel en wee van rolstoelgebruikers onder de aandacht willen brengen.

Toiletten enzo

Die humor is nodig om onze problemen aan te kaarten. Het maakt alles een beetje luchtiger. Toch is de ondertoon altijd serieus. Een mooi voorbeeld is een restaurant waar nog steeds geen invalidentoilet is. De restauranteigenaar wil wel, maar huurt het pand van een eigenaar die (nog) niet mee wil werken.

Er zit namelijk al een invalidentoilet in het gebouw. Op de eerste verdieping. Bij een bedrijf dat niet wil dat er gasten van het restaurant toegang krijgen tot hun afgeschermde kantoorgedeelte. Alle betrokken partijen hebben een punt, maar feit blijft dat wij niet naar het toilet kunnen.

Lichte paniek

Om duidelijk te maken hoe dat voelt, heb ik bij een presentatie de gasten wijs gemaakt dat ik alle toiletten op slot had gedaan. Ik wenste ze een fijne drinkpauze toe. Toen doordrong dat ze niet naar de wc konden, brak er lichte paniek uit. Mensen moeten het soms voelen om iets te kunnen begrijpen.

Het juiste hulp- of vervoermiddel

Al die contacten hebben me veel geleerd. Zo ontdekte ik ook de handbike. Een superhandig hulpmiddel dat je gemakkelijk aan je rolstoel kunt klikken en dat veel bewegingsvrijheid geeft. Dagelijks merk ik dat veel rolstoelgebruikers dit hulpmiddel niet kennen. Terwijl het toch al lang bestaat.

De handbike is een superhandig hulpmiddel. Je klikt het gemakkelijk aan je rolstoel en het geeft je veel bewegingsvrijheid.

Velen worden slecht geïnformeerd over de mogelijkheden, qua hulpmiddelen. Ze krijgen de keuze tussen een standaard rolstoel of een scootmobiel. Terwijl er nog veel meer beschikbaar is. Al die puzzels die je zelf moet uitzoeken kosten onwijs veel tijd en energie. Daarom is er onlangs ook een WheelChairMafia facebookgroep bijgekomen waar je dergelijke vragen kunt stellen.

Deuren openen

Als ik naar mezelf terugkijk, zie ik een heel andere Frank. Ik schaamde me vroeger omdat ik in een rolstoel zat. Ik was het liefste thuis in mijn veilige omgeving. Ik was vooral bezig met mijn werk en te weinig met mogelijkheden. Ik kwam kilo’s aan waardoor mijn bewegingsvrijheid steeds minder werd.

Ik ben inmiddels 70 kilo afgevallen. Ik heb het initiatief weer in eigen hand. Ik ga er met vrienden op uit en ben actief voor WheelChairMafia, voor Inclusie Woerden en andere organisaties. Het leven is te mooi om stil te zitten. Er moeten nog zoveel deuren geopend worden en er liggen nog zoveel mooie kansen voor toegankelijkheid.

Het leven is te mooi om stil te zitten.